Aitheantas & tacaíocht idirnáisiúnta faighte ag Liadh Ní Riada dá seasamh i bParlaimint na hÉorpa

Tá sé ráite ag an FPE Liadh Ní Riada go bhfuil sí tiomanta leanúint ar aghaidh lena chuid oibre chun deireadh a chuir leis an maolú teanga agus gur chuir sé gliondar croí uirthi an méid tacaíocht idirnáisiúnta atá faighte aici ó thosaigh an stailc.

"Ní amháin ach go bhfuair mé tacaíocht iontach don stailc sa bhaile ó soláthraí nuachta cosúil le tuairsc.ie, ach bhí sé iontach le fheiceáil go raibh suim ag soláthraí eile cosúil le Aljazeera ann. Bhí siadsan thar a bheith tábhachtach chun aitheantas idirnáisiúnta a thabhairt don stailc agus an streachailt a bhfuil againn i láthair na huaire maidir le ardú an maolú," arsa Liadh Ní Riada.

Josep-Maria Terricabras, FPE

"Inné chuaigh Josep-Maria Terricabras, FPE de chuid Esquerra Republicana i dteagmháil liom chun a dhlúthpháirtíocht a léiriú don feachtas.

"Léirigh Josep-Maria an slí ina bhfuil muintir na Catalóine ag obair go dian chun aitheantas oifigiúil a bhaint amach don Chatalóinis ar feadh na blianta fada anuas. Mar sin, tuigeann siad go díreach an tionchar atá ag an idirdhealú teanga laistigh de h-institiúidí Eorpacha.

"Níl dabht ar bith ann ach go mothaíonn ár gcomhghleacaithe ón Chatalóin an frustrachas céanna a mhothaím sa slí nach bhfuil muid ábalta ár dteanga dúchais a úsáid agus muid i mbun ár gcuid oibre. Measaim féin go léiríonn sé easpa meas agus go go mbaineann sé an bonn d´ár gcearta cultúrtha.

"Níl le déanamh ag rialtas na hÉireann ach a iarraidh go foirmeálta ar Chomhairle na nAirí go gcuirfí deireadh leis an maolú sealadadh, atá i bhfeidhm le 10 mbliana. Muna ndéantar anois é ní bheidh deis ann arís go dtí 2020. I mo bharúil tá sin do-ghlactha. 

"Tá achainí agam ag iarraidh ar Enda Kenny é sin a dhéanamh agus is féidir leat d’ainm a chuir leis an n-achainí anseo!

"Tá seans maith ann gur deis atá sa stailc seo obair in aonacht lenár gcomhghleacaithe ón Chatalóin, Tír na mBascach agus ón Ghailís de bharr go bhfuil muid go léir ag troid i gcomhair ár gcearta teanga. Bhéinn thar a bheith sásta obair leo san am atá romhainn.

Mar a stopadh an Feisire Ní Riada ag labhairt ina teanga dúchais sa Pharlaimint níos túisce sa bhí ain alt ag Tuairisc.ie

Masla ar an idirlíon!

Fuair mé na moltaí ó Chonradh na Gaeilge maidir le plé le maslaí ar líne. Sé Cuan Ó Seireadáin a cheap é. Ar ndóigh baineann sé leis na meáin éile chomh maith.

Caithfidh gach feachtas ar son na cearta sibhialta déileáil le masla den sórt seo. Is fianaise iad na maslaí pearsanta go bhfuil coinsias na maslaitheoirí faoi bhrú, agus go bhfuil tobar na n-argóintí réasúnta folamh.

Bíonn sé mar aidhm ag na maslaitheoirí an díospóireacht a shracadh i dtreo ina labhraítear faoi rudaí nach mbaineann leis an bhfeachtas, go háirithe maidir leis an gcóras oideachais agus a dtaithí fhulangach féin (mar dhea) air.

Níl aon dualgas orainn coimhlint ar an leibhéal sin.

Déarfadh ná Rómhánaigh i gcónaí gurb iad na hargóintí ad hominem na cinn ba laige: (Seo miniú ar Wikipidia an Bhéarla ar an tearma ad hominem!)

B’fhíor dóibh.

Tá sé riachtanach mar sin:
1) Nach ndéanfaimis masla muid féin riamh. Nach n-úsáidfimid tada ón oidhreacht shaibhir do mhaslaí a dhéanann iarracht coinsias ciontach a mhúscailt ar nós ‘seoinín’ agus srl. Go gcnuasófaí agus go scaipfí liosta do fhreagraí gearra dearfacha ar na maslaí míchearta is coitianta.

2) Go ndéarfaimis arís agus arís eile, go réasúnta agus go féinchinnte, gur feachtas cearta sibhialta é seo.

3) Léiriú, mar sin, go bhfuil rogha le déanamh: Todhchaí (Dearfach) nó Bás (Diúltach).

4) Go dtaispeánfaí, chomh minic agus is féidir, gur muidne an taobh atá dearfach, greannmhar, óg, spreagúil, úr, fuinniúil, saibhirshamhlaíoch, tuisceanach, cineálta, aontaithe, oscailte, fáilteach.

5) Go dtaispeánfaí, chomh minic agus is féidir, gur muidne an taobh a bhfuil fís agus dóchas acu; an taobh atá dírithe ar an dtodhchaí (ceist na gcearta), ní ar an aimsir chaite (an drochthaithí oideachais).

6) Go gcuirfimis fáilte roimh gach tacaíocht a thugtar dúinn go poiblí nó go príobháideach, is cuma cé chomh beag agus atá sé.

7) Go bhfreagróimis, arís agus arís eile, gur díospóireacht fíor-thábhachtach í an díospóireacht oideachais, ach nach féadfar í a phlé gan cearta a phlé chomh maith.

8) Más rud é go ndeireann daoine naimhdeacha rudaí nimhneacha, drochbhéasacha, foréigeanacha a rá, neartaíonn sé sin ár n-argóint go bhfuileamar ag troid in aghaidh luathbhreithiúnais mhí-réasúnta.

9) Tuiscint nach iad na hargóintí iad féin a bhuann cathanna ar son tacaíocht phoiblí go minic, ach an taobh ar féidir leo níos mó torainn a chruthú. Tuiscint go gcaithfidh an torann sin bheith dírithe sa dtreo chéanna i gcónaí: Rialtais atá ag tréigeadh a dhualgas, agus atá ag déanamh neamhairde ar an mórchuid saq phobal anseo agus thar lear a roghnaíonn Todhchaí dár dTeanga.

10) Go mbeadh an bhfoclóir agus na teachtaireachtaí céanna a úsáid ag gach éinne, i ngach díospóireacht, an t-am ar fad.

11) Go mbeadh gearrliosta do na héilimh ar fáil, i bhfoclóir simplí, i mBéarla agus i nGaeilge, agus iad á scaipeadh agus á lua ag gach deis, bíodh sé poiblí nó bíodh sé príobháideach.

12) Go labhróimis faoi “Lá Iontach na Gaeilge”, faoi “Earrach na Gaeilge”.